نام علمی: Idolomantis diabolica
اسامی عمومی: Giant
Devil's Flower Mantis
( آخوندک گل شیطان غول پیکر )
مانتیس گل شیطان Devil's Flower Mantis
خانواده: Empusidae
آخوندک گل شیطان غول پیکر / Giant Devil's Flower Mantis / Idolomantis diabolica
زیستگاه اصلی: بومی اتیوپی، کنیا، مالاوی، سومالی، تانزانیا و اوگاندا هستند.
وضعیت بدنی: نرها شاخک های بلند و پرمانندی دارند اما شاخک های ماده ها کوتاه و نازک است. همچنین بال های نرها بسیار بلندتر از بال های ماده هاست. زمانی که هنوز مانتیس های گل شیطان به بلوغ نرسیده اند، می توان با شمردن بند های شکمی شان متوجه تفاوت جنسی شان شد که از این نظر مثل سایر
آخوندک ها هستند.
طول بدن: ماده ها حدود 13 سانتی متر و نرها حدود 10 سانتی متر
وضعیت زندگی: با توجه به زیبایی این گونه و همچنین ژست های جالب توجهش در مواجهه با خطر، به شدت مورد علاقه حشره دوستان است و در نیمکره غربی همه ساله هزاران نفر اقدام به خرید و نگهداری این گونه می نمایند. با این حال گونه ای گران قیمت است که نگهداری و پرورشش هم چندان آسان نیست.
مواجهه با خطر: همانگونه که اشاره شد، نکته جالب توجه درمورد این گونه، رفتاری است که به هنگام احساس خطر از خود بروز می دهد. آخوندک گل شیطان، به محض مواجهه با خطر، ژست خاص و جالب توجهی را به نمایش می گذارد تا باعث وحشت بیننده اش شود. او که در حالت طبیعی و در زمان استراحت، به رنگ سفید و سبز (رنگ های بخش خارجی بدنش) دیده می شود، به محض احساس خطر برخاسته، بازوانش را بالا می برد و رنگ های روشن سرخ، سفید، آبی و سیاه بخش داخلی بدنش را به نمایش می گذارد.
شکار و تغذیه: همانند
مانتیس های مشابه، از شکل ظاهری اش که به
گیاهان شباهت دارد برای استتار کمک می گیرد و اقدام به شکار
حشرات می کند. برای این گونه،
حشرات پرنده در اولویت قرار دارند به این معنی که مانتیس گل شیطان به شکار
بیدها،
پروانه ها و
سوسک ها علاقه بیشتری دارد.
تولید مثل: هم نوع خواری جنسی در این گونه هم بسیار اتفاق می افتد و جنس نر سر (و البته جان) خود را به هنگام جفتگیری از دست می دهد. پس از جفتگیری، جنس ماده اقدام به تولید محفظه تخم ootheca می کند. هر محفظه تخم محتوی 10 تا 50 تخم خواهد بود. بعد از حدود 50 روز (البته این مقدار بستگی به دما و رطوبت محیط دارد)
مانتیس های جدید متولد می شوند. بچه
مانتیس ها در بدو تولد، رنگ سیاه براقی دارند و بی شباهت به مورچه ها نیستند که احتمالاً همین امر باعث می شود بسیاری از شکارچیان به آنها نزدیک نشوند.
مانتیس های تازه متولد شده، ابتدا از
حشرات کوچکی مثل
مگس های خانگی و مگس های میوه تغذیه می کنند. این
مانتیس ها بعد از چند بار پوست اندازی و قبل از آخرین پوست اندازی، رنگ بدنشان به قهوه ای روشن تغییر می کند و شکلی همانند برگ های خشک و مرده پیدا می کنند. نرها بعد از 7 بار پوست اندازی و ماده ها پس از 8 بار پوست اندازی به بلوغ می رسند.
طول عمر: بستگی به دمای محیط دارد اما بطور متوسط حدود 12 ماه است.
برگرفته از:
کد:
http://en.wikipedia.org/wiki/Idolomantis_diabolica
http://www.keepinginsects.com/praying-mantis/species/devils-flower-mantis/
photo: pinterest.com
ندا آریانیا /// 2014/05/10