اسب آبی بزرگ / River hippopotamus / Hippopotamus amphibius

[P@RSA]

اسب آبی از بزرگ ترین حیوانات آفریقاست که تنه ای سترگ، سری عظیم الجثه و ردیفی از دندان های شکوهمند دارد. دندان های نیش، عاج یا دندان های دراز این حیوان را شکل می دهد. دارای پاهای کوتاه و ضخیم است و هر پایش چهار انگشت پرده دار دارد. وقتی در آب است، در حالی که بیش تر بدنش غوطه ور است، داخل آب دراز کشیده، اغلب فقط چشم ها، گوش ها و مجاری بینی اش از سطح آب بیرون می زند. به خوبی شنا می کند و شیرجه می زند و می تواند در امتداد کف رودخانه یا دریاچه راه برود. ساعات متوالی روز را به استراحت درون آب یا کنار ساحل می گذراند. شب هنگام از آب بیرون آمده، در خشکی به چرا می پردازد، علف های کوتاه را می چیند و گیاهان و میوه های افتاده را می خورد.

اسب آبی نقش به سزایی در بوم شناسی آب های محصور در خشکی دارد، زیرا با کوتاه نگه داشتن سطح گیاهان کنار آب و نیز با دفع هزاران کیلو مدفوع بارور کننده به درون آب، به رشد پلانگتون ها و بی مهرگان کمک می کند و بدین ترتیب اکوسیستم محیط را شکل می دهد.

اسب های آبی موجوداتی گروه زی اند و در گروه های 15 تایی یا بیش تر که سرپرستی آن را یک اسب آبی پیر به عهده دارد، به سر می برند. نرها تهاجمی اند و برای تصاحب نزدیک ترین جا کنار رودخانه یا برای به عهده گرفتن سرپرستی گروه، با یکدیگر به نزاع می پردازند. این حیوان برای تهدید یا ترغیب رقیب به مبارزه، دهان غول آسایش را به حالت خمیازه باز کرده، نعره ای سر می دهد. همه بزرگسالان در دفاع از نوزادان شان خشمناک و توفنده اند.

کار جفت گیری درون آب و در سراسر سال صورت می گیرد اما عموماً چنان زمان بندی می شود که زمان تولد با بارش باران و رشد و رویش علف های تازه فراوان هم زمان باشد. تک نوزاد اسب های آبی بر خشکی یا داخل آب های کم عمق، پس از دوره ای 233 تا 240 روزه پا به عرصه وجود می گذارد و حدود 1 سال از شیر مادر تغذیه می کند. ماده ها غالباً هر 18 ماه تا 2 سال یک بار نوزادی به دنیا می آورند.


منبع: دائرةالمعارف حیوانات / نشر قاف