گوزن پر دیوید / Père David's deer/ Elaphurus davidianus

[P@RSA]

نسل این گوزن جالب توجه، حدوداً در 1920 رو به انقراض رفت اما در اوایل سده بیستم، نمونه های معدودی که از این حیوان در چین باقی مانده بود، به انگلستان برده شد تا در منطقه ای در بدفوردشایر زندگی کنند، چنان که این منطقه، محل پرورش این گوزن شد. تعدادی از این گوزن ها امروزه در باغ وحش ها و پارک های سراسر جهان یافت می شوند و این حیوان دوباره به چین برده شده است.


این جانور دارای یالی با موهای پر پشت در اطراف گردن و گلو و دمی درازتر نسبت به اغلب گوزن هاست. غالباً یکی از شاخ های کوچکی که از شاخ های اصلی منشعب شده است، رو به عقب است در حالی که دیگری رو به جلو از شاخ اصلی منشعب شده است.


اگر چه این حیوان عمدتاً از علف تغذیه می کند، اما به برنامه غذایی خود، گیاهان آبی را نیز ضمیمه کرده است.


بیش تر سال را در گله به س ر می برد. گله هایی که در رأس هر یک از آن ها یک نر فرمانرواست. البته جانور نر، 2 ماه پیش از فصل باروری و 2 ماه پس از آن به تنهایی زندگی می کند. در فصل باروری، جانور نر برای به دست آوردن یا حفظ تسلطش بر جمعه ماده ها، با دیگر نرها به نزاع می پردازد. این حیوان پس از دوره ای حدود 250 روزه، صاحب 1 یا 2 نوزاد می شود.


منبع: دائرةالمعارف حیوانات / نشر قاف